روکش های تمام سرامیک دندان

1

 
این نوع روکش ها تماماً از سرامیک ساخته شده اند.مزایای روکشهای تمام سرامیک نسبت به روکشهای PFM:این روکش ها از نظر درخشان بودن، نمای شیشه ای و سایر خصوصیات بازتابش نور بسیار شبیه مینا هستند. در کراون های PFM به علت وجود لایه فلزی، بازتاب نور شبیه مینا نخواهد بود از این رو به زیبایی کراون های سرامیکی نخواهند بود. از طرف دیگر در کراونهای PFM بعد از مدتی به علت تحلیل لثه، کلار فلزی اطراف روکش نمایان خواهد شد، در حالیکه در کراون های تمام سرامیک این مشکل را نداریم.
همچنین لایه پرسلن موجود در کراون های PFM باعث سایش دندانهای مقابل می شود که این میزان سایش درکراونهای سرامیکی به مراتب کمتر است.
کراون های سرامیکی به دو روش ساخته می شوند:
یکی در لابراتوار و توسط تکنسین که توسط طیف وسیعی از سرامیکها ساخته می شود و سفید کردن دندان قادر است که خصوصیات ظاهری شبیه به دندان را روی کراون اعمال کند و معمولاً نیاز به دو جلسه ویزیت می باشد.روش دیگر توسط دستگاه CAD-CAM و با بلوکهای هموژن و یک رنگ انجام می شود به همین دلیل از نظر رنگ و ترانسلوسنسی یکدست در می آید. مزیتی که این روش دارد که با یک جلسه درمان بعد از آماده سازی دندان، روکش در عرض ۲۰ تا ۳۰ دقیقه توسط دستگاه حاضر شده و چسبانده می شود. با این روش دیگر نیازی به ساخت روکش موقت نیز نمی باشد. اما باید در نظر داشت که به علت تکنولوژی به کار رفته در این دستگاهها هزینه این روکش ها بالاتر از نوع معمولی آن می باشد.معایب روکشهای تمام سرامیک:روکش های سرامیکی طول عمر و دوام کمتری نسبت به دیگر انواع روکش ها دارند، اما این بدین معنا نیست که روکش های سرامیکی گزینه مناسبی نیستند. در جایی که زیبایی مطرح باشد روکشهای سرامیکی حرف اول را می زنند. امروزه با پیدایش نسل های جدید سرامیک مثل زیرکونیوم این نوع روکش ها برای دندانهای خلفی هم استفاده می شوند و دوام خوبی را از خود نشان داده اند. در صورتیکه قطعه بزرگی از روکش های سرامیکی بشکند، امکان تعمیر آن وجود ندارد و باید تعویض شود.موارد کاربرد کراون های سرامیکی:دندانهای جلو (دندانهای پیش و نیش):
در جایی که زیبایی خیلی مهم باشد سرامیکها بهترین انتخاب هستند و توانایی شبیه سازی کامل با دندانهای کناری خود را دارند. در جایی که استحکام مهمتر باشد مثل افرادی که عادت بد جویدن مانند دندان قروچه دارند سرامیکهای با استحکام بالاتر مثل زیر کونیا یا لیتیوم دیسیلیکاتها بهتر است استفاده شوند.دندانهای پرمولر (آسیای کوچک):
افرادی که در هنگام خندیدن پرمولرهایشان مشخص است استفاده از کراون های زیرکونیا انتخاب بهتری می باشد. در مرحله بعدی روکش های PFM هم می توانند گزینه مناسبی باشند.
دندانهای مولر (آسیای بزرگ):
اگر دندانهای مولر دیده نشوند، روکشهای تمام فلز و PFM گزینه های بهتری هستند.
در افرادی که خط لبخند وسیعی دارند سرامیکهای با استحکام بالاتر مثل زیر کونیا گزینه خوبی هستند.منبع:سفید کردن دندان

سمپاشی مگس خانگی

 آشنایی با مگس و روش سمپاشی آنهاراسته دوبالان زیر راسته cyclorrhphaمگس ها گروهی از دوبالان و متعلق به زیر راسته سیکلورافا هستند که به لارو آنها اصطلاحا Maggot گفته میشود .مگسها دارای 3 مرحله لاروی هستند و لاروسن سوم پس از تیره شدن وجمع شدن پوست و با حفظ پوسته لاروی تبدیل به شفیره میگردد که اغلب بشکه ای شکل است و Puparium خوانده میشود.مگسها دارای مشخصاتی در مراحل لاروی و بلوغ هستند که با کمک آنها از سایر دوبالان متمایز میشوند.لارو مگسها فاقد سر مشخص هستند  و جلوی بدن آنها کاملا باریک و تیز میشود (Acephalon).قطعات دهانی لارو شامل چند قطعه و قلاب کیتینی سخت است که اسکلت سری حلقی یا Cephalopharyngeal Skeleton نامیده میشود.لاروها دارای حلقه های مشخص و در اکثر گونه ها مجهز به خارهایی ظریف مثلثی یا مخروطی شکل هستند.در مگسهای خانواده های مختلف شکل عمومی لارو،قطعات وقلاب های دهانی، سوراخهای تنفسی جلویی، سوراخهای تنفسی عقبی (Posterior Spiracles) و فرم پریتریم،باتون و اسلیتها و وجود یا عدم وجود خارهای سطح بندها در تشخیص بسیار مهم وکلیدی هستند.همانطور که ذکر شد شفیره درون پوسته لاروسن سوم تشکیل شده و به همین دلیل سوراخهای تنفسی و قلابهای دهانی در سطح پویتریوم دیده میشود.در مگسهای بالغ اندامها و پوستهای سر شامل یک جفت چشم مرکب مشخص ،گاهی سه چشم ساده،شاخک سه بندی و غالبا رو به پایین است و که بند سوم بزرگتر و دارای یک موی درشت ساده و یا منشعب به نام آریستا (Arista) و قطعات دهانی میباشد.در مرحله شفیرگی غددی به نام پی تی لینوم  ( Ptilinal gland ) در قسمت سر حشره بالغ تشکیل میشود.در مرحله خروج حشره از شفیره این غدد کاملا متورم شده و مثل بادکنک در جلوی سر ظاهر و با فشاری مه به درپوش شفیره می آورند آن را با یک شکاف دایره ای پاره واز آن خارج میشوند. مدت کوتاهی پس از از خروج حشره بالغ این غدد جمع میشوند و در تعدادی از مگسها در جلوی سر تشکیل منطقه ای فرورفته به شکل ∩ یا Λ  را میدهند.شاخکها در بالای این منطقه قرار میگیرند.مرز این قسمت توسط یک شیار از سایر قسمت های سطح سر مجزا میشود که به آن شیار پیشانی (Frontal suture ) ویا شیار پی تی لینوم(Ptilinal suture) گفته میشود.قطعات دهانی در مگسها اکثرا از تیپ لیسنده بوده ،آرواره ها دیده نمیشوند و لب زیرین تبدیل به یک خرطوم (Probocis) شده است.بال در مگسها رشد کامل دارد وممکن است شفاف یا دارای لکه باشد.در گونه های مهم از نظر پزشکی شکم حالت تلسکوپی دارد و چند بند انتهایی آن درون شکم فرو رفته و هنگام تخم ریزی یا جفت گیری مشخص میشوند.مگسها از چند جنبه حایز اهمیت پزشکی و بهداشتی هستند.1-    انتقال مکانیکی بیماریها: بسیاری از مگسها قادر به چنین انتقالی به دلیل نوع فعالیت ونحوه تغذیه هستند ولی انواعی که در تماس بیشتری با انسان قرار دارند ،اهمیت بیشتری از این نظر پیدا میکنند مثل مگس خانگی. 2-    ایجاد بیماری میاز: لارو تعدادی از مگسها قاد ربه حضور و تغذیه از بافتهای زنده بدن سایر موجودات به خصوص پستانداران هستند و انسان نیز ممکن است مورد حمله و ابتلای این بیماری قرار گیرد.  3-    انتقال بیماری خواب: انتقال این بیماری  توسط مگسهای تسه تسه صورت میگیرد. 4-    گزش وخونخواری وایجاد تحریکات پوستی والتهاب موضعی.   در ادامه به شرح خانواده ها ،جنسها وگونه های مهم در هر خانواده میپردازیم:
خانواده موسیده( Muscidae )این خانواده شامل مگسهای خانگی ومگسهای نیش زن بوده و از نظر انتقال مکانیکی بیماریها،مهمترین خانواده محسوب میشود.جنسهای مهم این خانواده از نظر پزشکی شامل Musca و Muscina هستند.انواع سه جنس اول از نظر پزشکی ،انتقال مکانیکی،و گاهی نیز ایجاد میاز تصادفی و جنس چهارم از نظر گزش حایز اهمیت هستند.مهم ترین و معروف ترین گ.نه این خانواده مگس خانگی است که مشخصات واهمیت آن بررسی میشود. 
مگس خانگی(Musca domestica)حشره ای ست با پراکندگی جهانی و بسیار اهلی (Synanthropic ) که همیشه در نزدیکی انسان ،اماکن انسانی و دامهای اهلی یافت میشود.
الف-مرفولوژی مگس خانگی: حشراتی به طول 6الی9 میلی متر ،به رنگ خاکستری و با شکم زرد و مات ویا قهوه ای کمرنگ هستند.در سطح پشتی سینه4نوار تیره رنگ موازی دیده میشود .چشمهای مرکب درشت وقهوه ای رنگ است که در نرها به هم نزدیک و در ماده ها فاصله بیشتری دارند.آنتن دارای سه بند وبا یک آریستای مشخص میباشد که در هر دو طرف دارای مو است ودرون فرورفتگی پی تی لینوم قرار میگیرد.قطعات دهانی دارای تیپ لیسنده و به شکل یک خرطوم رو به پایین در زیر سر قرار دارد . خرطوم کاملا متحرک وتلسکوپی است وهنگام تغذیه به طرف بیرون کشیده میشود که برای مکیدن مایعات و یا مواد نیمه جامد مناسب است.رگبال طولی چهارم در انتها دارای یک انحنای شدید است و در نزدیکی رگبال سوم به لبه بال (رگ کوستا) میرسد.صفت اخیر بعلاوه شکل آریستا،مگس خانگی را از مگسهای مشابه مثل Muscina stabulans  و  Fannia canicularis و Stomoxy calcitrans متمایز می سازد.  پاها دارای  یک جفت ناخن و یک جفت بالشتک گوشتالو با موهای ترشحی چسبنده هستند که هم از نظر اتصال حشره به سطوح صیقلی و هم از نظر اتصال عوامل بیماریزا و انتقال آنها اهمیت زیادی دارند.
ب-بیولوژی مگس خانگی: مگس خانگی حشره ای کاملا اهلی و پلی فاژ است که به زندگی در مجاورت انسان و اماکن انسانی عادت کرده واز هر ماده غذایی مثل مواد قندی ،شیر ،پسمانده غذاها ،مدفوع ،ادرار ،خاط ،و ترشحات چرکی تغذیه میکند.مگسهای خانگی تخم گذار هستند.ماده های بارور تخمهای خود را به صورت دسته جمعی ودر دسته جات 75الی150عددی میگذارند.معمولا طی 6نوبت تخمریزی در مجموع بیش از 1000 تخم برروی توده های مواد غذایی مثل مدفوع دام ،زباله، گیاهان درحال فساد و لاشه حیوانات قرار میدهند. مگس خانگی قدرت رشد و تکثیرفوق العاده ای داشته و سیکل تخم تا تخم آن به طور معمول 10روز و در شرایط ایده آل حتی 5یا6 روز طول میکشد.طبق محاسبه ای ساده و احتساب 10روز برای سیکل تخم تا تخم ریا،چنانچه یک جفت مگس در ماه آوریل تخمریزی کنند وهیچ یک از تخمهای آنها نیز از بین نرود و تبدیل به مگس شوند، تا ماه آگوست تعداد مگسهای تولید شده معادل 191010000000000000000 عدد خواهد شد که قادرند سطح کره زمین را به ارتفاع 47فوت بپوشانند.البته عوامل بیولوژیک و اقلیمی متعددی باعث مرگ ومیر و تلفات زیاد مگسها شده وهیچگاه چنین جمعیتی ایجاد نخواهد شد ولی در شرایط مناسب جمعیت مگسها طی چند هفته به شکل انفجاری افزایش پیدا میکند.تخم مگسها موزی شکل وکشیده وتقریبا سفید رنگ و به طول 8/. الی 1 میلیمتر است که در شرایط مناسب پس از 6تا12ساعت باز میشوند.خشکی ودرجه حرارت زیر15وبالای 40درجه باعث مرگ تخمها میشود.لاروهای خارج شده سفید تا شیری رنگ دارای 12حلقه، مخروطی شکل هستند.لارو مگس خانگی مثل لارو اکثر مگسها دارای سر تیز و نامشخص و یک جفت قلاب دهانی است که از نظر اندازه نابرابرند.سوراخهای تنفسی عقبی مشخص به شکل حرفD و دارای یک پریتریم کلفت وکامل و یک باتون مشخص و سه اسلیت پیچ وخم دار هستند.لاروها در ابتدا گرما دوست بوده وبه همین دلیل بلافاصله به عمق توده غذایی که معمولا درحال تخمیر و در نتیجه گرم است نفوذ میکنند. در شرایط مناسب دوره لاروی 3تا7 روز طول میکشد و لاروهای سن سوم قبل از تبدیل به شفیره حالت گریز از گرما پیدا میکنند در نتیجه به قسمتهای سطحی وخنک تر توده غذایی که رطوبت کمتری دارد مهاجرت کرده و تبدیل به شفیره (Puparium) میشوند.لاروهای کامل حدود 10تا 15میلیمتر و شفیره های بشکه ای شکل و با سطح نسبتا صاف و قهوه ای رنگ دیده میشود،حدود 6تا8 میلیمتر طول دارد .دوره شفیرگی نیز در شرایط اپتیمم سه الی چهار روز به طول می انجامد.خروج حشره بالغ مثل سایر مگسها از طریق متورم شدن غدد بادکنکی پی تی لینوم در جلوی سر وفشار حاصل از آن به درپوش (Operculum) شفیره و در نتیجه پاره شدن آن با یک شکاف دایره ای صورت میگیرد.مگسهای بالغ پس از مدت کوتاهی شروع به پرواز فعالیت و جفتگیری میکنند.حشرات بالغ همه چیزخوار(Polyphage) هستند و از هر ماده غذایی مایع تا جامد که قابل حل در بزاق باشد،تغذیه میکنند.مگسهای بالغ قدرت پرواز زیادی دارند و به طور متوسط روزانه 3الی4 کیلومتر و گاهی تا 34 کیلومتر پرواز میکنند.نسبت به خشکی حساسیت زیادی دارند وبی آبی را بیش از یک روز تحمل نکرده وتلف میشوند.مگسها بیشتر مناطق سایه وکم نور را برای فعالیت انتخاب میکنند .در حرارتهای زیر 10درجه بالای 40درجه غیرفعال شده ودر صورت تداوم این حالت خواهند مرد.مگسهای خانگی قدرت زمستان گذرانی یا دپاپوز ندارند ودر مناطق سرد سیر،با شروع فصل سرما ازبین میروند ولی ممکن است تعداد کمی از آنها در صورت وجود شرایط محیطی مناسب مثلا داخل طویله ها و اصطبلها به حیات خود ادامه دهند.انتشار مگسها با شروع فصل گرما به شکل فعال واز مناطق جنوبی به سمت مناطق شمالی صورت میگیرد.به همین دلیل در قسمتهای سردسیر شمالی فصل فعالیت آنها بسیار کوتاه میشود.ج-سایر گونه های جنس Musca :  تاکنون 60گونه در این جنس نامگذاری شده اند که بجز گونه های موسکا دومستیکا و موسکا آتومنالیس (M.autumnalis) که دارای پراکندگی جهانی هستند ، همگی محدود به دنیای قدیم میباشند.اکثر این گونه ها، بر خلاف مگس خانگی به نور وحرارت بیشتر متمایلند و در اماکن انسانی کمتر وارد میشوند.گونه آتومنالیس در سال 1950 به آمریکا وارد شده و در حال حاضر در تمام آمریکا و کانادا یافت میشود.به دلیل تمایل این گونه به قسمتهای مرطوب پوست مثل گوشه لبها و چشمها وزخمهای سطحی بهآن مگس طورت(Face Fly) گفته میشود.این گونه به همراه گونه M.sorbance که دارای عادات مشابه است از نظر انتقال مستقیم بیماری تراخم اهمیت زیادی دارند. مگسهای جنس فانیا(Fannia)حدود200گونه در این جنس شناسایی شده که دو نوع آنها دارای پراکندگی جهانی و اهمیت بیشتری هستند که شامل F.canicularis  موسوم به مگس خانگی کوچک یا  Lesser house Fly و F.scalaris موسوم به مگس مستراح یاLatrin Fly  میباشند.در مگس های فانیا رگبال چهارم بال تقریبا موازی رگبال سوم است و رگبال ششم در مقایسه با مگسهای موسکا وموسینا بسیار کوتاه تر است .آریستا در مگسهای فانیا ساده وبدون انشعاب است .مگس فانیا کانیکولاریس در مقایسه با مگس خانگی کمی کوچکتر،باریکتر، تیره تر و دارای سه نوار تیره طولی در پشت سینه است.بیولوژی این مگس مشابه مگس خانگی است ولی طول دوره لاروی و شفیرگی معمولا از مگس خانگی بیشتر است.با این حال در شرایط مناسب سیکل زندگی آنها 15الی30روزکامل میشود.لاروها هیچ شباهتی به لارومگس خانگی ندارند و دارای بدن پهن و زواید بلند ومنشعب برروی بندها هستند.مگسهای بالغ به شدت مگس خانگی به طرف غذای انسان جذب نمیشوند به همین دلیل اهمیت کمتری بعنوان ناقل بیماری به انسان پیدا میکنند.فانیا اسکالاریس بسیار شبیه به گونه فانیا کانیکولاریس است ولی به ندرت وارد مکانهای انسانی میشود.محلهای تخم ریزی آن بیشتر مدفوع تازه انسان و دام است.لاروها دارای بدن پهن و زواید بلند و منشعب بر روی بندها هستند که نسبت به زواید لارو فانیا کانیکولاریس کمی بزرگتر و کلفت تر و با انشعابات ضخیم تر دیده میشوند.بیولوژی هر دو گونه تقریبا شبیه مگس خانگی است. مگس های جنس موسینا(Muscina)گونه مهم این جنس  M.stabulans است که به مگس اصطبل دروغین معروف بوده و پراکندگی جهانی دارد.مگس بالغ 8تا9 میلیمتر طوا دارد و در پشت سینه دارای 4نوار طولی سیاه رنگ است.آریستا انشعابات دوطرفه دارد و رگبال طولی چهارم بال دارای انحنای مشخص وروبه بالا ومتمایل به رگبال سوم است.لارو این مگس مخروطی و شبیه لارو مگس خانگی است با این تفاوت که سوراخهای تنفسی عقبی D شکل نیستند و تقریبا گرد به نظر میرسند.وجود سه اسلیت هلالی،پریتریم ضخیم و پهن،عدم وجود باتون و هم اندازه بودن قلابهای دهانی از تفاوتهای دیگر لارو آن مگس با مگس خانگی است.از نظر بیولوژی محل های تخم ریزی درون مواد آلی در حال پوسیدن ،مواد غذایی و مدفوع انسان و حیوانات است.دوره رشد لاروی و شفیرگی طولانی تر از مگس خانگی است و لاروهای سن آخر شکارچی هستند.رفتار و عادت مگس بالغ مشابه مگس خانگی است وتمایل به حضور در اماکن انسانی دارد. اهمیت پزشکی مگسهای موسکا،فانیا و موسینا مگسهای فوق وبه خصوص مگس خانگی به دلیل رفتار تغذیه ای خاص همه چیزخواری،تماسها و رفت آمدهای مکرر بین محلهای آلوده،توالتها و توده های زباله از یک طرف و مواد غذایی و ظروف مورد استفاده انسان از طرف دیگر به عنوان ناقلین مکانیکی عوامل بیماریزا ی متعددی شناخته شده اند.تاکنون بیش از 100نوع عامل بیماری زا از مگس خانگی جدا شده است.این حشرات در انتقال عوامل بیماریهایی مثل فلج اطفال ،تراخم ،کوکساکی، هپاتیتA  تبQ  و عفونتهای روده ای میکروبی مثل اسهالهای ناشی از شیگلا(chigella)،وبا ،حصبه، سالمونلا،استافیلوکوکها و بیماریهای میکروبی دیگر ازجمله ورم ملتحمه چشم،یاز(Yaws)، سل، جذام، سیاه زخم و بلاخره عفونتهای انگلی دستگاه گوارش مثل آمیبیاز ناشی از آتاموبا هیستولیتیکا، ژیاردمازیس وکرمهای انگلی مثل آسکاریس، هیمنولپیس نانا، کرمهای قلابدار (نکاتور و آنکیلوستوم)، تلازیا کالیفورنینسیس (Thelazia caliphorniensis)، کرمک(Entrobiius vermicularis) و تریکوسفال دخالت دارند.اما بدلیل مکانیکی بودن انتقال و گسترش بیماری در جامعه شکاری مشکل و حتی غیر ممکن است ولی این نقش در مناطق گرمسیر و در شرایط بهداشتی و به خصوص در کشورهای جهان سوم قابل توجه است.کنترل مگسها در چنین مناطقی گاهی انتقال این بیماریها را تا 90% کاهش داده است.مگسها عوامل پاتوژن را به 4 طریق انتقال میدهند:1-توسط خرطوم آلوده خود که در تماس مداوم با سطح آلوده ،مواد غذایی و حتی سطح بدن انسان است.2-توسط موهای بلند ومتعدد و پاهای چسبنده.3-در اثر مدفوع مکرر خود که اکثرا حاوی عوامل بیماریزایی است که بدون تغییر از دستگاه گوارش مگس عبورکرده،دفع میشوند وبه صورت لکه های کوچک تیره رنگ برروی سطوح باقی میمیانند.4-در اثر استفراغ و برگرداندن بخشی از مواد خورده شده اضافی که ممکن است آلوده باشند. لارو مگسهای موسکا،موسینا و فانیا گاهی باعث ایجاد میازهایی تصادفی در دستگاه تناسلی ادراری بخصوص در دختر بچه ها وندرتا در زخم چشم ،حلق و دستگاه گوارش میشوند که بدلیل مقاومت زیاد لاروها در برابر اکسیژن و ترشحات دستگاه گوارش دل درد های شدید ،استفراغ واسهال بروز میکند.این عوارض موقتی بوده و لاروها همراه با استفراغ و یا مدفوع دفع میشوند. مبارزه وکنترل روشهای مبارزه با مگسهای خانگی وسایر مگسهای مشابه شامل  چندسری اقدامات بدین شرح است:1-اول اعمال روشهای فیزیکی و مکانیکی2-بهسازی محیط زیست3-روشهای شیمیایی ( سم پاشی )4-روشهای بیولوژیک.در مبارزه فیزیکی عموما اقداماتی در جهت ممانعت از ورود مگسها به اماکن انسانی و جلوگیری از تماس آنها با انسان ،مواد غذایی،ظروف و وسایل فردی صورت میگیرد .مهم ترین این اقدامات عبارتند از: نصب توری برای در ها وپنجره ها وهواکشها تا طبقات چهارم ساختمانها،ایجاد تهویه مناسب و برقرار کردن جریان نسبتا تند هوا توسط پنکه در بالای دربهای ورودی و یا آویزان کردن نوارها یا طناب های رنگی بهمراه مهره ها و دانه هایی شبیه تسبیح در جلوی دربهای ورودی،استفاده از حشره کشهای الکتریکی تولیدکننده نور ماورای بنفش و یا دستگاههایی که ایجاد جریان های الکتریکی با ولتاژبالا وکشنده برای حشرات میکنند.البته روش های اخیر گران قیمت بوده و کاربرد محدودی دارند. بهسازی محیط عمدتا شامل اقداماتی به منظور محدودکردن و از بین بردن محلهای تخم ریزی و زاد و ولد مگسها میباشد.برای دستیابی به این هدف جمع آوری و نگهداری زباله در ظروف در بسته وکیسه های پلاستیکی ، تخلیه زباله در سطح شهر با فواصل زمانی کوتاه حداقل دوبار در هفته و دفن بهداشتی زباله از اقدامات اساسی و مهم است و همچنین دفع وجمع آوری صحیح و بهداشتی مدفوع انسان وحیوانات اهلی به خصوص در مناطق روستایی و در دامپروریها و مرغداریها و نگهداری آنها در گودالها و حوضچه های مخصوص و سر پوشیده به منظور تخمیر وپوسیدن مدفوع در کاهش جمعیت مگسها و بازیافت مدفوع به عنوان کود اقدامی بسیار مفیدمحسوب میشود.در برخی کشورها مثل هندوستان با ایجاد سیستم بیوگاز (biogas) و تخمیر مدفوع از گاز متان حاصل از تخمیر مدفوع برای سوخت استفاده میکنند. مبارزه شیمیایی با مگسها ( سم پاشی ) معمولا موقتی و مشکل است زیرا مگسها سریعا نسبت به سموم شیمیایی مقاومت پیدا کرده و توسط آنزیمهای خاص خود مثل.... سموم را تجزیه وخنثی میکنند.بهترین وموثر ترین روش کنترل مگسها بهسازی و رعایت بهداشت محیط زیست است و حشره کشها را فقط به عنوان مکمل این عمل باید به کار برد نه بعنوان جانشین شونده.مگسها نسبت به سم د.د.ت وگروه سموم کلره در تمامی جهان نسبت به سموم فسفره در خیلی از نقاط و نسبت به کارباماتها و پیرتروئیدها(سموم آلی گیاهی) در بعضی مناطق خاص مقاومت پیدا کرده اند. ممکن است به صورت ابقایی در سطوح محل تماس و استراحت مگسها صورت گیرد و یا از طناب و نوارهای آغشته به سمومی چون دیازینون ،مالاتیون ،پروپوکسور و دیمتوات و آویزان کردن آنها از سقف اتاقها و سالنها استفاده شود.تهیه وکاربردطعمه های مسموم جامد یا مایع شامل سم به میزان1تا 2درصد وقند به میزان 10درصد در آب و مصرف این سموم در اطراف ساختمانها و یا مالیدن آنها به پایه ها و تیرکها و یا دیوارها نیزمیتواند موثر باشد.سموم ممکن است به صورت آئروسل یا اسپری تحت فشار در اماکن سرپوسیده مصرف شوند.همچنین میتوان با سمپاشی به صورت امولسیون یا سوسپانسیون در سطح و درون توده های زباله،مدفوع دام و طیور در دامداریها ومرغداریها به صورت هفتگی اقدام به لاروکشی و مبارزه با لارو مگسها نمود.در روشهای بیولوژیک اساس کار شناسایی،پرورش و رهاسازی دشمنان طبیعی و عوامل بیماریزای مگسها در طبیعت است.عوامل بیولوژیک متعددی در طبیعت باعث مرگ و میر مگسها وکاهش جمعیت آنها میشوند.یکی از مهمترین و کاربردی ترین این عوامل که در بسیاری از مناطق دنیا شناسایی و حمایت شده اند ،زنبور های پارازیتوئید شفیره مگس موسوم به Spalangia هستند که با جستجو و شناسایی و تخمگذاری درون شفیره مگس خانگی و تغذیه لارو زنبور از شفیره باعث مرگ آنها میشوند.همینطور استفاده ازسوسکهای Ateuchus و Scarabaeus از خانواده Scarabeidae که به سوسکهای تاپاله یا Dung beetles معروفند اقدامی سودمند است.رها سازی این سوسکها در استرالیا باعث کاهش محسوس جمعیت مگسها شده است.این سوسکها با قطعه قطعه کردن مدفوع تازه و غلطاندن و به زیر خاک بردن آن به منظور تخم ریزی و تغذیه نوزادان خود از مدفوع، باعث جمع آوری و خارج شدن مدفوع از دسترس مگسها ودر نتیجه از بین رفتن محل تخمریزی آنها می شوند.به این سوسکها در آسیای دور و ژاپن سوسک های مقدس گفته میشود.انواع متعددی ازین سوسکها در ایران وجود داشته و به طور طبیعی فعال هستند.
مگسهای اصطبل (Stomoxys calcitrans) حشره ایست شبیه مگس خانگی به رنگ خاکستری و به طول 5 الی 6 میلیمتر و دارای 4 نوار تیره طولی در پشت سینه که به راحتی و با کمی دقت میتوان با مشاهده یک خرطوم زننده باریک و بلند در جلوی سر آن را از مگس خانگی و سایر مگسهای مشابه شناسایی کرد.آریستا در سمت بالا دارای مو ومنشعب است و رنگبندی بال آن شبیه مگسهای موسینا میباشد.از نظر بیولوژی هر دوجنس نر و ماده خونخوار هستند و به آسانی انسان و حیوانات را مورد گزشهای دردناک قرار میدهند.حشرات بالغ روز فعال و اگزوفیل هستند و کمتر وارد اماکن سرپوشیده میشوند.به این حشرات مگس سگ نیز گفته میشود.تخم ریزی بیشتر در توده های گیاهان و علوفه در حال تخمیر و فساد و در اطراف جویبارها و انبار های علوفه صورت میگیرد ولی این مگسها قادر به تخمریزی در مدفوع حیوانات وکاه و علوفه و مخلوط شده با ادرار و مدفوع دامها در کف دامداریها و اصطبلها نیز هستند و تخمها پس از 1 الی 4 روز تفریخ شده و لاروهای سفید وخروطی شکل از آنها خارج میشوند.لاروها دارای سوراخهای تنفسی عقبی مشخص و با فاصله زیاد از یکدیگر هستند.این سوراخها داری سه اسلیت Sشکل ،پریتریم ضخیم و یک باتون مرکزی نامشخص هستند.دوره لاروی در شرایط ایده آل 6تا 8 روز و در هوای سرد 4 الی 5 هفته طول میکشد.شفیره ها شبیه شفیره مگس خانگی میباشند ولی سوراخهای تنفسی فاصله دار در آنها دیده میشوند که پس از 5 الی 26 روز حشره بالغ از آنها خارج میشود.
 الف)اهمیت پزشکی مگس اصطبل : هردوجنس نر وماده با ایجاد گزش باعث درد و سوزش موضعی شدید میشوند ولی گزش آنها عوارض و عکس العمل های پوستی نسبتا کمی به همراه دارد .زمانی که تعداد آنها زیاد باشد فعالیتهای عادی انسان را مختل کرده و با ایجاد مزاحمت و ناراحتی به خصوص در صنعت گردشگری،خسارات اقتصادی بدنبال دارند.خسارات قابل توجه اقتصادی از طریق کاهش وزن دام  و تولیدات دامی میشود که برای مثال خسارت این حشرات در سال 1965 در ایالات متحده آمریکا بالغ بر 142 میلیون دلار بوده است.مگس اصطبل از لحاظ انتقال مکانیکی بیماریهایی مثل سیاه زخم و تریپانوزومیازیس ناشی از T.evanesi  و T.brucieدارای اهمیت هستند و احتمال انتقال بیماری هایی مثل فلج اطفال ،تب راجعه ،تب مالت و باد سرخ نیز توسط آنها وجود دارد ولی قابل توجه نیست.مگس اصطبل گاهی ممکن است باعث نقل وانتقال تخم مگسهای مولد میاز به نام  Dermatobiia hominis باشد.
ب)مبارزه با مگس اصطبل:روشهای بهسازی محیط زیست از طریق جمع آوری علوفه در حال تخمیر ،نظافت محیط زیست و جمع آوری و تخلیه فضولات دامی در کف اصطبلها و دامداریها باعث کاهش جمعیت مگسها میشود. سمپاشی مواد فوق نیز در کاهش جمعیت لارو ومگس تا حدی موثر است.در محلهای آلوده میتوان سموم شیمیایی را به صورت آئروسل و میست برای مبارزه با مگس بالغ مصرف نمود.تا کنون مقاومت نسبت به حشره کش های شیمیایی در مگس اصطبل گزارش نشده است. 
 مگس های تسه تسه خانواده گلوسینیده (Glossinidae) این خانواده شامل یک جنس به نام Glossia و 30 گونه و زیرگونه است که همگی خونخوار و از جهت گزش و انتقال بیماری خواب حایز اهمیتند وبه مگسهای تسه تسه (tsetse flies) معروفند.پراکندگی این مگسها محدود به مناطق گرمسیری آفریقا بین عرض شمالی 15 و عرض جنوبی 20درجه است.از نظر مرفولوژی دارای بدنی نسبتا قوی به طول 6تا 15 میلیمتر و به رنگ زرد تا قهوه ای هستند.از نظر بیولوژی هر دوجنس خونخوار بوده و روز فعال هستند و بیشتر از طریق قدرت بینایی و رنگ و حرکات میزبان به طرف آن جلب میشوند.حشرات ماده لارو زا (Larviparous) و شفیره زا (Pupiparous) هستند. 
اهمیت پزشکی مگسهای تسه تسه این مگسها علاوه بر خونخواری و ایجاد تحریکات پوستی و مزاحمت برای انسانها و حیوانات ،ناقلین تریپانوزومهای آفریقایی شامل Trypanosoma gambience  و T.rhodesience عامل بیماری خواب (Sleeping Sickness) در انسان و بعضی حیوانات هستند. مبارزه با مگسهای تسه تسهبه دلیل تنوع فعالیت مگسهای بالغ و نحوه خاص تولید مثل آنها روشهای مبارزه بسیار محدود و غالبا شامل سمپاشی هوایی مناطق آلوده توسط هواپیما یا هلی کوپتر های سمپاش به طریقهU.L.V  و با استفاده از سموم مناسب مثل پیرتروئیدها است که حداقل تاثیر را روی محیط زیست داشته باشند .همچنین به منظور کنترل یا ریشه کنی بیماری خواب در سالهای اخیر مورد توجه و موفقیت آمیز بوده است.در بعضی از مناطق ،تغییر پوشش گیاهی و از بین بردن گیاهان و محل های تخم ریزی و استراحت مگسها و همینطور از بین بردن حیوانات وحشی میزبان مگس انجام گرفته و علی رغم موفقیت نسبی در کاهش جمعیت مگسها ،به دلیل بر هم زدن اکوسیستم منسوخ شده اند.
 بیماری میاز ومگسهای مولد میاز   Myiasis تعریف و تقسیم بندی میازمیاز بیماری ایست ناشی از حضور لارو مگسها در بافتهای زندهبدن مه این وررود و حضور لارو ممکن اسن از طریق زخم و جراحات پوستی و یا از طریق حفرات طبیعی بدن مثل دهان،گوش،چشم و دستگاه تناسلی ادراری صورت گیرد.خانواده های متعددی از مگسها دارای انواع مولد میاز هستند.تقسیم بندی های متفاوتی برایمیاز ارایه شده است. اولین تقسیم بندی انواع میاز که بیشتر در پزشکی مورد توجه است و جنبه کلینیکی و درمانی دارد بر اساس عضو یا بافت مورد تهاجم است بر این اساس میاز شامل انواع میاز های پوستی(Dermal Myiasis)،میاز چشم(Ophthalmic .M)، میاز گوش(Auricular.M)،میاز حلقریا،گلو و سینوسهای بینی (Nasopharyngeal.M)،میازهای قسمتهای مختلف دستگاه گوارش مثل معده،روده و رکتوم (Gastric.intestinal or rectal ) و میاز تناسلی ادراری(Urogenital.M) خواهد بود.تقسیم بندی دیگر میازها بر اساس عادات پارازیتیسم مگسهای مولد میتز صورت گرفته که عبارتند از:1-میازتصادفی،اتفاقی یا دروغین(accidental or entric or pseudomyiasis): در این حالت لارو مگس به طور طبیعی تمایلی به پارازیته کردن و حضور در بدن موجودات دیگر نداشته و قادر به ادامه حیات در بدن میزبان نیست وورود آن به بدن کاملا به شکل تصادفی صورت میگیرد .2- lمیاز اختیاری یا ثانویه Facultative Myiasis :در این حالت لارو مگس به طور طبیعی زندگی غیر انگلی داشته و بر روی لاشه و مواد گوشتی غیر زنده رشد و تغذیه می کند. در صورت وجود شرایط مناسب مثل زخمهای عفونی روباز گوش و دستگاه تناسلی ادراری عفونی و دارای ترشح ، ممکن است مگس ماده تخم یا لارو خود را روی این ضایعات قرار داده و ایجاد میاز کند.3-میاز اجباری یا اختصاصی obligatory or specific Myiasisدر این حالت لارومگس حتما باید درون بافت های زنده رشد و تغذیه کند و قادر به ادامه حیات در بافتهای مرده یا جسد نیست.مهترین خانواده مگسها از لحاظ ایجاد میاز اجباری درانسان خانواده Calliphoridea  و در درجه دوم خانواده Sarcophagidea هستند. خانواده کالیفوریده(Calliphoridae)به حشرات این خانواده Blow Flies یا مگس گوشت یا مگس آبی وسبز نیزگفته میشود.لارو بسیاری از گونه ها از جسد حیوانات تغذیه کرده و در انهدام لاشه حیوانات بزرگ نقش مهم و مفیدی دارند ولی تعداد کمی از گونه ها نیز ایجاد میاز های خطرناک در انسان وحیوانات میکنند .اکثر گونه های این خانواده رنگهای فلزی یا متالیک  سبز،آبی،سرمه ای و مسی هستند که تشخیص آنها را ساده میکند ولی در مناطقی از آفریقا گونه های غیر متالیک نیز دیده میشوند.
 خانواده سارکوفاژیده(Sarcophagidea)به حشرات این خانواده مگسهای شطرنجی یا گوشت(Flesh Fly) گفته میشود.تمامی اعضای این خانواده لاروزا هستند.بیشتر اعضای این خانواده دوره لاروی خود را درون گوشت ، مواد درحال فساد وجسد حیوانات مختلف سپری میکنند واز جهت انتقال مکانیکی عوامل بیماریزا دارای اهمیت هستند.برخی از گونه ها به عنوان پارازیتوئید و انگل حشرات دیگرو حلزونها عمل میکنند و بعنوان حشرات مفید محسوب میشوند.تعداد کمی از گونه ها متعلق به جنسهای Wohlphartia و Sarcophaga قادر به ایجاد میاز در انسان و حیوانات هستند و ایجاد خسارت قابل توجهی در دامپروری و بهداشت میکنند.الف-مرفولوژی و بیولوژی مگسهای سارکوفاگا: اکثرا مگسهای درشت به طول 11 الی17 میلی متر و به رنگ خاکستری روشن تا تیره و بدن پوشیده از مو هستند.فرم بالغ دارای سه نوار تیره طولی در پشت سینه و صفحات کوچک تیره و روشن شبیه به صفحه شطرنج در پشت شکم هستند و نام مگسهای شطرنجی نیز مربوط به این صفت آنهاست. مهمترین گونه های این جنس از نظر تولید میاز S.carnaria  و S.haemorrhoidalis هستند که گونه دوم پراکندگی وسیعی در آمریکا ،اروپا ،آفریقاو آسیا دارد.بیشتر گونه های این جنس پوسیده خوار و لاشه خوار هستند ولی به زخمهای چرکی و عفونی نیز جلب شده، در این صورت اکثرا از چرک و بافتهای مرده تغذیه کرده و خسارت چندانی ایجاد نمیکنند.میاز ناشی از آنها اکثرا اختیاری یا تصادفی است ودر صورت ایجاد میاز تصادفی گوارشی عوارض قابل توجه و دل درد های شدید به وجود می آورند. مگسهای مولد میاز با اهمیت پزشکی کم(خانواده های Oestridae - Hypodermatidea - Gasterophilidea - Cuterbridae)چندگونه از مگسهای خانواده Oestridae در بسیاری از حیوانات اهلی مثل گوسفند،بز،گاو و گاهی در انسان ایجاد میاز میکنند . به لارو این مگسها Head maggots گفته میشود.مهمترین گونه آن از نظر پزشکی که در مناطق مختلف ایران نیز شایع و باعث ایجاد میاز در گوسفند و بز و در نتیجه خسارات اقتصادی فراوان در دامپروری میشود Oestrus ovis است. به این مگس Sheep bot  یا Sheep warble ودر فارسی مگس سینوس بینی گوسفند یا مگس سسپو گفته میشود. این مگسها شبیه زنبورهای عسل هستند و بدنی ستبر و پهن به طول 12الی 14 میلیمتر دارند .رنگ بدن زرد رنگ پریده تا قهوه ای روشن با لکه های نا منظم قهوه ای تیره،مشکی و خاکستری روشن در سطح شکم است .مگسهای ماده در اطراف گله های گوسفند پرواز کرده و در زمان مناسب تعداد زیادی لارو مجموعا تا 500لارو بر روی بینی گوسفندان رها میکنند.لاروها به درون سینوسهای بینی خزیده و مستقر میشوند. 
روشهای پیشگیری و درمان میازبه منظور پیشگیری از ابتلای به میاز در مناطق آلوده میبایست اقدامات زیر انجام گیرد:1-    پوشاندن وضدعفونی کردن زخمهای سطحی به صورتی که در معرض مگسها قرار نگیرد.2-    درمان سریع بافتها و اندامهای عفونی مثل گوش ،چشم و دستگاه ادراری در صورت داشتن ترشح چرکی.3-    توصیه به افراد برای ایجاد پوشش مناسسب در بچه ها و بخصوص دختر بچه ها برای جلوگیری از ابتلا به میاز تناسلی-ادراری و مقعد و رعایت نظافت فردی.4-    توصیه به دامداران وچوپانها در مناطق آلوده در مورد استفاده از کلاه های محافظ سر و صورت.5-    چرای دامها در صورت لزوم در شب.در صورت ایجاد میاز در زخم و یا پوست اولین اقدام پوشاندن محل آلودگی با لایه ای از روغن های نفتی مثل پارافین است.این اقدام باعث مسدود کردن سوراخهای تنفسی عقبی لاروها و خارج شدن آنها از محل زخم برای دستیابی به اکسیژن است،سپس بلافاصله باید لاروها را خارج کرد.در صورت لزوم میبایست لاروها را با جراحی از پوست یا عضو مورد تهاجم به خصوص چشم یا گوش خارج کرد .در میازهای حلق و گلو خوردن روغن ولرم و کشیدن سیگار باعث تحریک لاروها و رها شدن آنها از مخاط گلو میشود.در مناطق جنوبی ایران عشایر در صورت ابتلای به میاز گلو گلوله های پارچه ای متصل به یک ریسمان تهیه و آن را چندین بار قورت داده و بیرون میکشند و تا حدودی لاروها را از مخاط جدا میکنند.  برای مبارزه با مگسهای مولد میاز راه های عملی بسیار محدود است.در مورد دامها مبارزه با کنه ها و اکتوپارازیت های دام،جلوگیری از زخمی شدن بدن دامها و در صورت ایجاد زخم درمان سریع و محفوظ نگه داشتن دام تا زمان بهبودی زخم های سطحی از اقدامات پیشگیری کننده محسوب میشود.سمپاشی منازل اطراف دامداری ها و محلهای استراحت مگسهای بالغ به شکل محدود ممکن است مفید باشد.روش موفق مبارزه با مگسهای مولد میاز به خصوص کوکلیومایا هومینی وراکس مبارزه ژنتیکی از طریق پرورش نرهای عقیم و رها سازی آنها در طبیعت بوده است که پس از چندین نوبت رهاسازی به تعداد 150میلیون نر عقیم در هفته و با توجه به اینکه نرهای عقیم در جفتگیری با مگسهای ماده در طبیعت با نرهای سالم رقابت کرده و باعث غیر بارور شدن تخمهای تولید شده میشوند ،کاش چشم گیری در جمعیت این مگس در مناطق تحت مبارزه در جنوب آمریکا  تا مکزیک ایجاد شده و تقریبا در ایالات متحده ریشه کن گردیده است.البته از سال 1972 به دلیل آلودگی مجدد برخی مناطق پاکسازی شده وکاهش قدرت مگسهای عقیم مشکلاتی در این روش مبارزه نیز ایجاد شده است.منبع:سمپاشی

سمپاشی سوسک 

  سوسریها یا سوسک های حمامراسته  Blattaria یا  Dictyoptera                                                                                                                                                                                  سوسریها را قبلاً جزء راسته ی راست بالان ( orthoptera )  در نظر می گرفتند. تاکنون حدود 4000 گونه از این حشرات شناسایی شده اند که اکثراً در خارج اماکن انسانی فعالیت کرده و بعضی از آنها به عنوان آفات گیاهی به خصوص درختان جنگلی مطرح هستند. فقط حدود 50 گونه از این سوسریها به عنوان گونه های اهلی به زندگی در اماکن انسانی عادت کرده و به صورت آفات بهداشتی مطرح هستند.سوسکهای حمام دارای دگردیسی ناقص و قطعات دهانی جونده بوده و حشراتی همه چیز خوار هستند و از مواد غذایی مختلف مثل پس مانده غذای انسان،مدفوع،خلط و جسد حشرات مرده تغذیه می کنند و حتی در مواقعی که جمعیت آنها بالاست رفتار همنوع خواری canibalism  پیدا می کنند . در مواردی نیز در شرایط نامساعد بهداشتی دیده شده که به نوزاد انسان و افراد بیمار و بی سرپناه حمله و از آنان تغذیه می کنند . به دلیل نوع تغذیه و ماهیت کثیف زندگی و فعالیت آنها،حشراتی آلوده و ناقل عوامل بیماریزا محسوب می شوند.از نظر شکل ظاهری نیز دارای بدنی پهن و دو جفت بال هستند که بالهای رویی حالت چرمی و نیمه سخت  دارد ولی تمایلی به پرواز ندارند و ندرتاً پرواز می کنند.پرونوتوم سوسریها رشد زیادی داشته ، سطح سینه و گاهی سر را می پوشاند و شکل آن در تشخیص گونه های مختلف مهم است. در بعضی انواع دو شکلی جنسی sexual dimorphism دیده می شود. در گونه های مختلف در انتهای شکم ماده ها فقط دو زایده حسی سوزنی شکل و باریک به نام سرسی cercri  دیده می شود ولی در نرها در انتهای بدن علاوه بر یک جفت سرسی، یک جفت زائده سوزنی شکل کوچمتر و باریکتر دیده می شود که مربوط به دستگاه تناسلی تر است و استیله style نام دارد. تشخیث نر و ماده توسط همین زواید انجام می شود.بهتر است حشرات این راسته را به نام سوسری یا cockroach بنامیم زیرا اصطلاح سوسک یا beetle  مربوط به حشرات راسته بزرگ قاب بالان یا سخت بال پوشان است coleoptera که تفاوت ها عمده با سوسری ها دارند . تاکنون پنج گونه از سوسری ها در ایران شناسایی شده اند که در زیر به توصیف و اهمیت هر گونه پرداخته می شود.تذکر : از آنجایی که عمده مخاطب این مقاله افراد عادی جامعه می باشد ما به جای واژه سوسری از سوسک که شناخته شده تر هست استفاده می کنیم.

1-سوسک (سوسری) آمریکایی American cockroach 

عکس به اندازه 21% (800x659) کوچک شده است، برای نمایش عکس در اندازه واقعی (1004x827) بر روی نوار کلیک کنید و یا برای باز شدن عکس در صفحه جدید بر روی عکس کلیک کنید.

سوسک آمریکایی یا Periplaneta americana  بزرگترین گونه در ایران بوده و 30 تا 40 میلی متر طول دارد. رنگ بدن قهوه ای متمایل به قرمز و تیره است. منشاء این گونه جنوب آمریکاست  ولی در حال حاضر پراکندگی جهانی دارد و در اکثر نقاط دنیا یافت می شود . هر دو جنس دارای بالهای رشد یافته و کامل هستند و گاهی پرواز می کنند. پرونوتوم در این گونه دارای دو لکه تیره تقریباْ گرد در زمینه قهوه ای روشن  است که به تشخیص این گونه کمک می کند. سوسک های (سوسری) آمریکایی بیشتر در قسمتهای گرم ساختمان ها مثل آشپزخانه ، شوفاژخانه،انباری و درون چاههای فاضلاب و زیر کف شورها زندگی کرده،با تاریک شدن محل از مخفیگاه های خود خارج و شروع به فعالیت و تغذیه می کنند.حشرات بالغ  حدود یکسال یا بیشتر عمر کرده و در طول این مدت بسته به شرایط غذایی تعداد  زیادی کپسول تخم تولید می کنند که ااوتکا نام دارد و گاهی تعداد آنها به 90 کپسول می رسد. هر کپسول تخم حاول 14 الی 48 نوزاد است که پس از یک ماه الی چهل و پنج روز باز می شوند. طول دوره نمفی در این گونه به 2.5 الی 3 سال می رسد و در این مدت تا 12 بار پوست اندازی می کنند. نسبت به خشکی و بی غذایی تا چندین هفته مقاوم هستند. سوسری ها اکثراً به طور فعال از ساختمانهای آلوده به مناطق غیر آلوده منتشر شده و به راحتی از زیر در و لابلای پنجره ها و کانالهای فاضلاب و زباله وارد ساتمان می شوند. تخم آنها نیز توسط اثاثیه و لوازم آلوده منزل از محلی به محل دیگر منتقل می شوند.

 2- سوسک (سوسری ) آلمانی German cockroach
 
سوسک (سوسری) آلمانی یا Blatella germanica پراکندگی جهانی دارد. این سوسری جثه ی کوچکی به طول 12 الی 16 میلی متر و به رنگ قهوه ای روشن دارد. در این گونه نیز بالها کامل است ولی در سطح پشتی پرونوتوم دو نوار تیره ی موازی دیده می شود. شکم در نرها باریکتر و مجهز به چهار زایده ی انتهایی است ولی در ماده ها شکم پهن تر و فقط یک جفت سر سی دارد. این گونه دارای تحرک زیاد بوده و بیشتر در قسمتهای گرم و تاریک ساختمانها مخفی هستند و برخلاف گونه قبلی کمتر وارد فاضلابها و چاهها می شوند. دوره نمفی کوتاهتر و 2 تا 4 ماه طول می کشد .سوسری های ماده برای مدت طولانی کپسول تخم خود را در پشت بدن نگه داشته و کمی قبل از باز شدن آن را در محل مناسبی قرار می دهند. ولی سایر گونه ها معمولاً پس از تشکیل تخم، آن را در محل مناسب می چسبانند و مدت کوتاهی آن را حمل می کنند . در ایران بیشترین آلودگی به خصوص در سطح تهران مربوط به دو گونه ی ذکر شده اخیر است. سوسری های آلمانی بیشتر قسمتهای مرتفع ساختمان ها و مجتمع های مسکونی و بیمارستانها را آلوده می کنند. در صورتی که سوسک (سوسری های ) آمریکایی در قسمتهای پایین ساختمانها،چاههای فاضلاب، آشپزخانه ها و رستورانها دیده می شوند. سوسک های (سوسری) آلمانی در اکثر نقاط دنیا نسبت به بسیاری از سموم شیمیایی مقاومت پیدا کرده اند و این مسئله مبارزه با آنها را دچار مشکل ساخنه است.


 3- سوسک (سوسری) شرقیOriental cockroach


سوسری شرقی یا Blatta orientalis دارای بدنی تقریباً سیاه رنگ و به طول 22 الی 27 میلی متر است. در این گونه دو شکل جنسی به صورت بی بالی در ماده ها و کوتاهی بال تا نمیه بدن در نرها دیده می شود. پرونوتوم نیز سیاه رنگ و بدون لکه است. این گونه بیشتر در مناطق گرمسیر یافت می شوند.

 4-سوسری مصری یا Egyptian cockroach

 
سوسک (سوسری ) مصری Polyphaga egyptica گونه ای تقریباً وحشی بوده و به ندرت دورن منازل دیده می شود. اکثراً در باغچه ها و مراتع زندگی کرده و اهمیت بهداشتی ندارد. رنگ بدن سیاه و مات و به طول 2.5 الی 3.5 میلی متر است. این گونه دو شکلی جنسی شدید دارد. ماده ها کاملاً بدون بال با بدنی برجسته و شبیه لاک پشت با بندهای مشخص هستند  که در فارسی به بالشتک مار معروف است ولی نرها دارای پرونوتوم بزرگ و بالهای کاملاً رشد یافته و بزرگ هستند.
 
[font=tahoma,sans-serif]5- سوسک (سوسری) استرالیایی Australian cockroach
 
سوسک استرالیایی به نام Periplaneta australasiae نسبت به گونه های قبلی پراکندگی و وفور محدودتری دارد. این گونه سوسری ها به رنگ زرد و کاملاً بور بوده، بدنی کشیده،باریک و ظریف به طول 25 الی 30 میلی متر دارند. پرونوتوم آنها دارای لکه است. 

اهمیت پزشکی سوسری ها
سوسری ها به دلیل ارتباط زیاد با مدفوع،برای سمپاشی سوسک زباله و مواد آلوده از یک طرف و ارتباط با آشپزخانه ها، مواد غذایی، ظروف و محیط زندگی انسان از سوی دیگر به عنوان حشراتی کثیف و ناقل عوامل بیماریزای متعدد به انسان شناخته شده اند. حضور این حشرات به خصوص در رستوران ها،نانوایی ها،بیمارستانها و کارگاههای تولید مواد غذایی اهمیت بسیاری داشته و باعث انتقال و شیوع عفونت های ویروسی،باکتریایی و انگلی دستگاه گوارش و عفونت های بیمارستانی می شوند. سوسکهای حمام اکثراً عادت به برگرداندن بخشی از مواد غذایی خورده شده و ریختن مدفوع خود در محل های مختلف دارند که این مطلب به انتقال بیماریها و عوامل بیماریزا کمک می کند. سوسریها عامل بیماریها ی مثل فلج اطفال، آمیبیاز، ژیاردیازیس، بالانتیدیازیس و باکتریهای روده ای مثل اشرشیا کولای،انواع سالمونلا ، استافیلوکوکوس اورئوس، شیگلا دیسانتری و یا حتی توکسوپلاسموز را از طریق خوردن و یا تماس با مدفوع گربه و آلوده شدن به انگل ، به شکل مکانیکی به انسان منتقل می کنند.همچنین سوسری های میزبان واسط نماتدهایی که عمدتاً انگل موش و حیوانات و ندرتاً انسان هستند، می باشند.گزش سوسری ها و ریختن ترکیبات سمی موجود در همولنف و مدفوع آنها مثل کانتریدین در سطح پوست ایجاد عوارض پوستی و حتی زخم می کند. مدفوع و ترشحات بدبوی سوسری ها برای برخی افراد حساسیت زا بوده و در آنهای عوارض تنفسی و آلرژیک ایجاد می کند.

 روشهای مبارزه با سوسک ها
مبارزه شامل روشهای غیر شیمیایی و شیمیایی است :روشهای غیر شیمیایی شامل اقداماتی است که از ورود سوسریها به منازل و اماکن جلوگیری کرده و همچنین محیط را برای زندگی آنان نامناسب می کند. برای جلوگیری از ورود آنها باید اقدام به نصب توری برای پنجره ها و نصب نمد یا اسفنج در زیر درهای ورودی به شکلی که با کف تماس داشته باشد،نمود.لوله های فاضلاب ،دستشویی و ظرفشویی ها حتماً باید دارای سیفون مخصوص باشند. رعایت نظافت محیط و جمع آوری پسماندهای غذاها و خشک و تمیز نگه داشتن محیط از افزایش جمعیت سوسریها تا حد قابل ملاحظه ای جلوگیری می کند. با این حال در صورت استقرار سوسریها در محل، اقدامات فوق باعث از بین رفتن آنها نشده و می بایست مبارزه شیمیایی ( سم پاشی ) انجام داد.برای سمپاشی سموم مختلفی پیشنهاد شده است که بدلیل مقاومت سوسکهای آلمانی حتماً باید قبل از مصرف سموم از مقاومت و حساسیت آنها اطمینان حاصل کرد.طبق تحقیقات انجام شده،مشخص گردیده که سوسک های آلمانی نسبت به سموم کلره مقاوم هستند. و از این سموم برای مبارزه نمی توان استفاده کرد. سموم فسفره،کارباماتی و پیرتیروئیدی را می توان برای مبارزه با سوسک ها به کار برد.گرد یا محلول و یا پودر های قابل تعلیق سمومی مثل بایتکس،مالاتیون، دیازینون، دورسبان، دی دی وی پی ، بایگون، سوین و پرمترین را می باید به شکل سمپاشی ابقایی و در محل های تردد و استراحت سوسری ها مثل شکاف دیوارها،شوفاژ خانه ها، پشت کابینت ها و یخچال و وسایل دیگر موجود در آشپزخانه ها سمپاشی نمود.در محل های غیر قابل دسترس برای،می توان از آئروسلها استفاده کرد. تهیه و مصرف طعمه های مسموم 1 درصد از سموم فسفره و کارباماتی به همراه گلیسرول نیز مفید است.از روشهای دیگر مبارزه که چندان رایج نیستند، می توان به استفاده از دستگاه های مولد ارتعاشات صوتی با فرکانس بلند Ultra sound که باعث دور کردن سوسری ها می شود، اشاره کرد. زنبورهای پارزیتوئید مختلف از جمله زنبورهای خانواده Evaniidae به طور طبیعی سمپاشی کپسول تخم سوسریها را پارازیته و نابود می کنند. این زنبورها در اکثر نقاط ایران یافت می شوند.منبع:سمپاشی سوسک

راهنمای تنظیم دوچرخه ثابت

  

اگر دوچرخه ثابت را برای استفاده در خانه خریداری می*کنید، بهتر است فضایی را برای آن در نظر بگیرید که جای کافی برای سوار و پیاده شدن داشته باشید؛ همچنین بسیار مهم است که چگونه روی دوچرخه می*نشینید و باید به*صورتی قرار داده شوند که تمام قسمت*های متحرک آن* به*طور ایمن قابلیت حرکت داشته باشد.

زین دوچرخه ثابت: زین باید به*طور کامل موازی با زمین قرار گیرد. اگر جهت آن به*سمت بالا باشد، به کشاله ران فشار وارد می*کند و اگر به*سمت پایین باشد، فشار زیادی روی بازو و شانه*ها وارد خواهد شد.
ارتفاع زین دوچرخه ثابت: برای تنظیم درست زین باید ارتفاع آن را طوری تنظیم کنید که وقتی روی صندلی می*نشینید، زانوهایتان مقداری خم شده باشند. نکته دیگر اینکه هنگام پدال زدن، نباید مفاصل لگن حرکت*های ضربه*ای شدید داشته باشد؛ زیرا موجب درد یا بی*حسی خواهد شد.
دسته دوچرخه ثابت: در دوچرخه*های ثابت، تنظیم دسته دوچرخه اهمیت دارد و باید به*سمت جلو قرار گرفته شود. اگر دسته* دوچرخه بیش از حد بالا باشد، به نشیمن*گاه فشار زیادی وارد می*شود. دسته*های پایین نیز خستگی بازوها، شانه و کمردرد را به*همراه خواهد داشت.بسیار قابل توجه است که شاید استفاده از دوچرخه و انجام تنظیمات اضافی مستلزم چند روز یا چند هفته زمان باشد تا به موقعیت ایده*آلتان برای ورزش با دوچرخه ثابت برسید، بنابراین صبور باشید. یکی از رایج*ترین دلایل رها کردن افراد در دوچرخه*سواری با دوچرخه ثابت، احساس ناراحتی و کلافگی است. تنظیم و استفاده مناسب از دوچرخه ثابت امکان انجام ورزشی راحت و لذت*بخش را مهیا می*سازد.منبع:دوچرخه ثابت

اگر تردمیل خیس شد چه باید کرد؟

اگر تردمیل به هردلیلی خیس شد و آب به درون دستگاه رفت باید چند نکته مهم را رعایت نمایید:

نکته اول

چنانچه تسمه شما دارای جنسی مخلوط شده است ، یا از کتان می باشد، آب می تواند خشک شود و نیازی به تعویض ندارد، اما اگر خشک نشد، تسمه را حتما بیرون بیاورید ، آن را برگردانید و زیر فشار آب قرار دهید . این کار باید فوراً بعد از آب ریختن انجام شود، در غیر این صورت احتمال دارد تسمه خراب شود. پشت آن را کاملاً تمیز کنید و آن را در آفتاب خشک کنید و آن را روغن کاری کنید. اگر اصطکاک همچنان بالاست، تسمه را عوض کنید.

نکته دوم

اکثر رویه تخته های تردمیل از جنس، مواد مصنوعی هستند. این نوع تخته ها با سرعت بالایی آب را جذب می کنند و چنانچه اصطکاک تخته تسمه زیاد باشد، تخته را کج می کند.این مشکل راه حلی ندارد، تنها راه حل آن تعویض کردن رویه و تسمه می باشد.

نکته سوم

اگر بلبرینگ تخته تردمیل محکم نبود، خشکی آن را متوجه خواهید شد و دستگاه به روغن کاری نیاز دارد و اگر به موقع این کار را انجام ندهید ممکن است تسمه سر و صدا ایجاد کند و دستگاه مدام خراب شود و حتی اگر کوچکترین آبی بر روی دستگاه بریزد مشکل ساز خواهد شد. برای تست محکم بودن تردمیل شما احتیاج به یک نصاب یا متخصص تردمیل دارید تا تست محکمی بلبرینگ را برای شما انجام دهد.

نکته چهارم

اگر روغن کاری انجام شد و د کنار تسمه، موتور و برد تردمیل ترشحات روغنی صفحه باشد، پس از آب خوردن به دستگاه ممکن است برای تردمیل مشکل ایجاد شود و به خرابی آن بینجامد.مشکلات دیگری همچون زنگ زدگی صفحه، قاب تردمیل، فرسودگی سیم ها و سایر قطعات ممکن است به خرابی تردمیل بینجامد که نشان از طول عمر زیاد تردمیل می باشد و باید دستگاه تعویض گردد.منبع:تردمیل